6. stokrotko, wyglądasz słodko jak ciastko z kremem, przyznaję, mam tremę, nie jestem supermanem.

Porzucona.

Nie zwrócił uwagi na jej wygląd, na lekko zaokrąglone uda, na delikatną łuszczycę na łokciach, na jaśniutką szramę biegnącą wzdłuż kości policzkowej. Nie oceniał jej pod względem urody, sposobu poruszania się, nie porównywał jej do innych. Była wyjątkowa, biorąc pod uwagę nie tylko zasadniczą różnicę kilogramów i tłuszczu w co niektórych partiach ciała, w porównaniu do jego wcześniejszych chwilowych przyjaciółek. Była wyjątkowa z charakteru. Twardo dążąca do celu pomimo najgorszych i najboleśniejszych kłód rzucanych pod nogi, niesamowicie wrażliwa, oddająca wszystko dla dobra maleńkiej kruszynki noszonej w zawiniątku na ramionach. Porzucona, a mimo to nieprzeklinająca swego losu. 

Pamiętał awanturę przed blokiem po prawicy jego mieszkania. Pamiętał nieustające krzyki i rozpaczliwy płacz głodnego dziecka. Pamiętał bełkotanie pijanego mężczyzny i rzucanie czym popadnie. Pamiętał jak, bluzgając ile wlezie, wyrzucił ją z ich wspólnego domu. Pamiętał, że nie poszła z tym na policję, pomimo iż powinna. Pamiętał, jak chodziła po osiedlu, bez grosza przy duszy, starając się uspokoić łaknącą dziewczynkę. Pamiętał, jak prosiła ludzi o choć kilka złotych na mleko i butelki dla maleństwa, gdyż nie mogła karmić naturalnym sposobem, nie wiedział dlaczego. I pamiętał, jak część jego serca odlatywała za każdym razem z lichym kocykiem porywanym przez wiatr, kiedy wieczornymi porami oblegała ławkę.

Nie był skurwielem. Patrzenie na czyjeś nieszczęście nie sprawiało mu żadnej przyjemności. Wręcz przeciwnie. Automatycznie otwierał mu się nóż w kieszeni na widok ludzkiego okrucieństwa. Gdyby tylko mógł, gdyby tylko miał aż tyle odwagi w sobie, powybijałby wszystkich gogusiów, dla których pozostawienie matki z dzieckiem na pastwę losu jest zabawą, prywatnym kręceniem brutalnej komedii. 

Trzeciego dnia katorgi kobiety nie wytrzymał. Nie zważając na lodowaty wiatr i znaczne obniżenie temperatury, wybiegł w takim stroju, w jakim biedował w domu na co dzień. Jego chłód ogarnie tylko na chwilę. Ona ma to od kilkudziesięciu godzin za codzienność.

- Chodź ze mną, nie mogę patrzyć, jak się męczysz.

- A załatwi mi pan mleko dla córeczki?

- Nie tylko. Załatwię ci schronienie.

Czerwienił się jak dorodny pomidor, kiedy określała go mianem anioła. Uśmiechał się jak głupi, czując maleńkie paluszki owijające się wokół jego kciuka. Czuł się jak w siódmym niebie, jak w swoim żywiole, kupując dziewczynce grzechotki w rozmaitych kolorach. Nie zastanawiał się, czy to wstyd, czy normalność. Nie obchodziły go opinie innych, widzących siatkarza w sklepie dla dzieci, a następnie w supermarkecie z wózkiem pieluszek. Suma wydawanych pieniędzy nie spędzała mu snu z powiek. Wiedział, że robi dobrze, wiedział, że kobieta nie jest lafiryndą non stop błagającą o pieniądze. W ogóle o nie nie prosiła. Chciała tylko posiłków dla swojej córeczki, niczego więcej. Może dlatego zainwestował w niewielką kawalerkę? Może dlatego obiecał przynosić pieniądze, dopóki nie będzie w stanie wrócić do pracy? 

- Wiesz, że mam u ciebie ogromny dług? - wyszeptała już na progu swoich nowych czterech ścian.

- Dług to drobiazg w porównaniu ze szczęściem i zdrowiem dziecka. 

- Nie mogę na tobie pasożytować, już zbyt wiele dla mnie zrobiłeś.

- Zrobiłem to, co należy do człowieka. Przyniosłem pomoc. I nic się dla mnie nie liczy bardziej niż fakt, że ty i Mała będziecie w końcu żyły na poziomie.

Nie odpowiedziała. Wtuliła się w jego tors, obejmując go w pasie. Nie zrobiła tego z przymusu. Zrobiła to szczerze. Tak szczerze jak on załatwił to wszystko dla niej. 

Żadna kobieta nie musi być porzucona, potraktowana jak śmieć przez swojego faceta. Każda pomocna dłoń jest plastrem na rany, ukojeniem. Nawet jeśli nie należy do grona dłoni materialnych. 

~*~

nie każda historia Łukasza musi opierać się na tym samym. :)

wiecie co? stwierdziłam, że moje prologi gówno mają do następnych części.

tutaj też tak jest, widzę to po co niektórych fragmentach. 

cudownie, cudownie, cudownie jest ♥